วันพืชมงคล

 

ผ่านมาแล้วเกือบสัปดาห์กับวันพืชมงคล ซึ่งได้ไปร่วม “พระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ปี ๒๕๕๘” ด้วย ก่อนวันนั้นก็หาข้อมูลในเน็ตว่าเขาจัดกันกี่โมง หายากจริงๆ ได้ความว่าเขาเริ่มจัดตั้งแต่ ๘ โมงเช้า ก็เลยต้องรีบตื่นหน่อย แล้วตอนเช้าฝนก็ตกอีก ตกหนักด้วยประเด็น ต้องฝ่าฝนไปขึ้นรถเมล์ ๒ ต่อเพื่อไปถึงสนามหลวง มิน่าถึงเป็นวันพืชใช่ไหมหล่ะ เพราะพืชก็ต้องการน้ำ แต่คืนหลังจากวันนั้นมา ๕ วันแล้วกรุงเทพก็ไม่ตกอีกนี่สิ ไปตกทางอื่นหมด แดดนี่แสกหน้าเลย แต่ว่าก็ดีละ เดี๋ยวกรุงเทพน้ำท่วมนั่งรถเมล์สาย ๑๒ จากห้วยขวางไปอนุ และสาย ๕๙ จากอนุ ไปสนามหลวง

ป้ายกล่าวถึงวันพืชมงคล เพราะสังคมไทยเป็นสังคมการเกษตร ก็จริง แต่คืนคนกรุงเทพกลายเป็นสังคมพนักงานไปแล้วนะ  วันหยุดก็ยังต้องเดินทาง

ถึงละสนามหลวง แล้วตึกนี้เกี่ยวอะไร แถวเดียวกันนั่นแหละนะ

ตอนไปถึงคนยังไม่เยอะ แต่ว่าตอนนั้นก็ ๘ โมงนิดๆแล้วนะ งานยังไม่เริ่ม

แอบส่องบุคคลสำคัญในงาน นั่นก็คือพระโค งานนี้พระเอกเลย งานนี้คุณตำรวจก็เยอะจริงๆนะ เกณฑ์มาหมดกองเลยมั้ง

แล้วตรงนี้เค้าทำอะไรอยู่น๊า เข้าไปถาม

เขาก็กำลังเก็บข้าวเปลือกที่ทางพระราชวังเขาหว่านให้ เยอะมากเลยนะ หว่านในนกแถวนี้ และก็ให้คนเก็บไปก่อน ดีกว่าไปเเย่งกันในลานพิธี ถือถุงมากันเยอะแยะเลย พี่คนนึงบอกว่าข้าวพวกนี้ก็ผ่านพิธีมาเมื่อวานนั่นแหละ อ่ออ…

หนูเข้าไปถามพี่วินว่าพี่วินเก็บไปจะทำอะไร พี่เขาบอกว่ามีน้องทำนาที่เพชรบุรีจะเอาไปให้ ก็ว่า พี่ขับมอไซจะได้ทำนาเหรอ รึพี่จะกลับไปทำนะ

นี่แหละน้า เกษตรกร หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน  แต่ถ้าฟ้ามันร้อนก็ต้องขอพึ่งร่มหน่อย เก็บหน่ะไม่เท่าไหร่ ขอท่าไว้ก่อน เข้าไปคุยกับลุงคนนี้ ถามว่าลุงเก็บไปทำไมคะ ดูท่าจะเป็นคนแถวนี้ ลุงบอก เก็บไปงั้นๆแหละ อ้าววว… ขำเลย  อิ้นดี้ๆ

หลังจากดูคนเก็บข้าวเปลือกแล้วก็หันมาทางพระราชพิธีบ้าง ฟ้าชายเสด็จเป็นองค์ประทานในพระราชพิธี (หนูใช้คำราชาศัพท์ไม่เป็น ถ้าไม่ถูกขออภัยด้วยค่ะ) แขกผู้มาร่วมงาน เยอะมากจ้า รอบทิศเลย ข้าราชการระดับกระทรวงทั้งนั้น เพราะรถนี่จอดรอบสนามหลวงเลย  ตำรวจขา ทางด้านทิศตะวันตกของพระราชพิธี มีรั้วทั้งหมด ๓ ชั้น ได้แก่ ที่กั้นสีเหลือง รั้วคน และรั้วขาว แน่หนาไปอีก แต่รั้วรึจะสู้มวลชน  หล่อๆไง  ย่อมาจากอะไร บัญชาการนักเรียนมัง  คุณตำรวจยิ้มหน่อยๆ ธงกระทรวง พึ่งรู้วันนี้ว่ามีธงกระทรวงด้วย เอาสัญลักษณ์ของแต่ละกระทรวงมาใส่สีของกระทรวงทำธง พิธีใกล้เริ่มแล้ว เริ่มแล้วๆ ไม่รู้เค้าเดินอ้อมกันกี่ที ไม่ได้นับ มัวเดินไปเดินมา แต่ก็หลายรอบอยู่นะ มีเสียงแต่เสียงอะไรไม่รู้ด้วย ตามพิธีพราหมณ์ ขากล้องตัวนี้ใหญ่จริงๆเลย ขอยืมไปถ่ายรูปหน่อยสิ นั่นไงวงดุริยาง รอบที่ ๑ พระโคฟ้าและพระโคเลิศ อายุ ๕ ขวบ มีพระโคสำรองด้วยคือพระโคเพิ่มและพระโคพูน ตามหลักคือต้องสูงไม่น้อยกว่า ๑๕๐ เซนติเมตร ลำตัวไม่น้อยกว่า ๑๒๐ เซนติเมตร รอบอกไม่น้อยกว่า ๑๘๐ คิดเป็นน้ำหนักน่าจะได้หลายร้อยกิโลเลย    คำไถก็ต้องใหญ่หน่อย คนดูภายนอก เขาให้หุบร่มด้วยนะ แต่แดดร้อนจริง แดดตอน๙โมงหลังฝนตกอะ คิดดู  ผมนี่นับถือเลย

นอกจากคนที่มารอเข้าไปเก็บข้าวเปลือกและอื่นๆแล้ว ยังมีคนที่มาขายของใช้จำเป็นในงานนี้ด้วย ไม่ว่าจะเป็น เสื้อกันฝน ร่ม๑๐๐ บาท พัด เสื่อปูนั่งทำจากซองห่อขนม ๒๐ บาท ข้าวเหนียวหมูทอด สายไหม ขนม ถุงใส่เปลือกข้าวและต้นไม้ในพิธี ถุงเล็ก ๑ บาท ถุงใหญ่ ๑๐ บาท ตอนแรกก็สงสัยว่าขายถุงใหญ่ทำไม ดูต่อไปจะรู้ว่าทำไม

นักข่าว

ขณะนี้ เกิดเหตุการณ์ การประชันหน้ากันระหว่างมวลชนและเจ้าหน้าที่ ฮ่าๆ คนเยอะอยู่นะ แต่แดดร้อนไปนั่งรอก็ได้

แวะมาเก็บภาพข้างๆ  นี่ไงรถสีแดง สวยมากเลย ชอบๆ ไม่ต้องอธิบายเพราะกลัวใช้คำผิด  โฆษณารถได้เลย ขบวนตามเสด็จ อ้าวหล่ออีกแล้ว

พิธีใกล้เสร็จแล้ว เขาเก็บคันไถแล้ว ดูร่มดิ ขายดีเลย และระหว่างที่ยืนรอ ป้าคนนึงมาขออยู่ร่มด้วย เลยถามป้าว่าป้ามาจากไหน ป้าบอกมาจากบุรีรัมย์ ป้ามากับคณะ ใส่เสื้อทีมเดียวกัน มารับรางวัลชนะเลิศพันธุ์ข้าว..(จำไม่ได้) ป้าคุยกับเพื่อนป้าเป็นภาษาเขมร แต่คุยไทยกับเราได้ เก่งมากเลยป้า ป้าสอนภาษาเขมรเราด้วย “สวัสดี” เขมรบอกว่า “ซับเปีย” “สนามหลวง”เรียก “โตเมือ” และก็พึ่งรู้ว่าภาษาเขมรกับภาษากัมพูชาคนละภาษากัน   พระโคเพิ่มพูน

คุณตาเท่มากนี่บอกเลย  คนมาเก็บข้าวเปลือก เข้าไปแล้ว ล้มกันเป็นแถบ นี่แหละทำไมเขาถึงขายถุงใหญ่ พี่บอกข้าวเปลือกไม่ต้องขอต้นไม้ก่อนละกัน ไม่ต้องเปลืองแรงคนเก็บงานจริงๆ มีผู้ชายคนนึงบอกว่าทำไมไม่มีใครเก็บสายสินไปด้วยนะ เราฮาเลยุรู้สึกว่าเขาเอามาประดับพระราชพิธี แต่คือก็เก็บไป นี่แหละน้ำใจคนไทย จะได้ไม่ต้องเก็บให้เหนื่อย ต่อไปเอามาแจกเลยดีกว่านะคะ กระทรวงการเกษตร  คนละไม้คนละมือเดี๋ยวก็หมด ประวัติพระคันไถ มาจากราชบุรี ยืนอ่านอยู่ ก็มีคุณชุดขาวคนนึงบอกว่าถ่ายรูปไปเลยจะได้ไม่ต้องอ่าน อ้าว รับข่าวสารไวไปอีก เอาจริงๆ ถ่ายไปไม่ค่อยกลับมาอ่านหรอก เลยไม่อยากถ่าย เข้าใจป่ะ? เค้าเรียก ธงสามชาย ทำด้วยกระดาษและผ้าสักหลาด เหมือนลงรักปิดทองมีพู่ด้วย พญาครุฑ เศียรพญานาค มีคนมาแคะๆเอาดินที่ติดที่ปลายคันไถด้วย เหมือนเคยเห็นแสดงละคร นี่ไงพระโคที่ขี้แตก  แดงไปอีก เค้าเรียกว่าอะไรอะ  เขาสวยงาม แจกใบสั่ง นั่นคือประเด็นที่อยากถ่าย ระวังไว้เถอะคุณๆ  เขี่ยๆหา  คิดว่าใครทำเนี่ย ถ้ามีช่องทางให้เข้าใหญ่ๆและดีๆก็คงไม่ต้องทำกันแบบนี้ ว่าไหม เลิกแล้วๆ คนเคลียงาน  ได้เวลาโผบินแล้ว กลับดีกว่า แต่วันนั้นแฟลชก็ยังไม่ได้กลับหรอก ไปต่อ แต่ขอเป็นเรื่องถัดไปนั่นก็คือเรื่อง “สลากกินแบ่งรัฐบาล” ส่วนวันนี้บ๊ายบาย

 

17 พ.ค. This entry was published on พฤษภาคม 17, 2015 at 6:11 am and is filed under in my mind. Bookmark the permalink. Follow any comments here with the RSS feed for this post.